Redactieleden van Biografieportaal kozen hun favoriete biografie van 2018. Als hoofdredacteur mag je dan het spits afbijten.
Eric Palmen
Thorbecke wil het. Biografie van een staatsman. Remieg Aerts weet op ingenieuze wijze het persoonlijke met het politieke te vervlechten. Om de Nederlandse grondwet en staatsbestel te doorgronden, moet je iets van de Duitse Romantiek begrijpen, want die heeft de jonge Thorbecke gevormd. En daarmee ons ook. Een meesterlijke biografie.
Martine van Poeteren
Wat een moeilijke keuze dit jaar.
Alleen in wervelende wereld. Het leven van Johan Andreas dèr Mouw door Lucien Custers komt op nummer 2 vanwege mijn persoonlijke voorkeur voor ‘opstandigen’. De winnaar is voor mij Annet Mooij met haar mooi geschreven onttakeling van de mythe rondom Gisele d‘Ailly-van Waterschoot van der Gracht en Castrum Peregrini, De eeuw van Gisèle. Het neerhalen van de mythe en tegelijkertijd het opbouwen van een veel genuanceerder maar net zo fascinerend beeld van een eigenzinnige vrouw en haar leven is in mijn ogen een hele goede, jaloersmakende (in de positieve en stimulerende zin) prestatie.
Joep Boerboom
Ed van Thijn. Leven als opdracht. Geen klassieke biografie maar een tastende zoektocht naar de politicus en de mens erachter. Willem van Bennekom analyseert van Thijns verhouding tot partijleider Joop den Uyl, tot de vele vrouwen in Van Thijns leven en tot zijn Joodse identiteit. De auteur deelt zijn bronnen, vragen, twijfels en aannames hardop met zijn lezers en maakt ze zo deelgenoot van zijn zoektocht.
Wim Huijser
De beste biografie die ik dit jaar heb gelezen is Mirjam van Hengels ‘portret van Remco Campert’: Een knipperend ogenblik. Bijzonder, omdat het onderwerp van deze biografie er zelf nog is. Spannend, omdat de biograaf daarvoor een weg moest vinden. Opmerkelijk, omdat het leven van Campert deels samenvalt met dat van F. Harmsen van Beek van wie onlangs ook een biografie verscheen. Geslaagd, omdat Van Hengel, ondanks dat ze bij de Camperts aan tafel zat, voldoende kritische afstand heeft weten te bewaren. Prachtig, omdat de biograaf Hengel een geweldig en vaak ontroerend verteller is.
Marita de Jong
Hannema Museumdirecteur was genieten, evenals De eeuw van Gisèle, de biografie van Gisèle van Waterschoot van der Gracht van Annet Mooij. Moet nog beginnen aan Campert en Fritzi Harmsen van Beek. Kortom, er valt nog genoeg te genieten. En volgend jaar ook, heb ik al gezien. Dat het maar een mooi biografieën-jaar mag worden.
Laura Molenaar
De beste biografie die ik dit jaar las was Als een vos. Machiavelli’s levenslange zoektocht naar vrijheid van Erica Benner, over de filosoof en diplomaat Niccolò Macchiavelli. Wat Benner in haar boek overtuigend betoogt is dat Macchiavelli tot dusverre verkeerd is geïnterpreteerd: hij geeft juist kritiek op heersers die door leugens en bedrog aan de macht zijn gekomen. Het is niet makkelijk om vierhonderd jaar oude politiek levendig te maken, maar Benner slaagt er wonderwel in.
Norma Montulet
Ik vond Anna van Saksen. De verstoten bruid van Willem van Oranje van Femke Deen de beste biografie van 2018. Waarom? Een mooi, subtiel portret van Anna en haar man, waarbij Deen er niet zozeer op uit is om de ‘schuld’ van het mislukken van het huwelijk ergens neer te leggen maar meer begrip te kweken voor de tijd waarin deze vrouw leefde en die haar in zekere zin vermorzelde.
