theater- categoriepagina

Leven alsof je met maximumsnelheid een doodlopende straat in rijdt. Het lied van Jeroen Willems

Op 3 december 2012 zakte Jeroen Willems in elkaar tijdens een repetitie op het podium van Carré. De acteur, net vijftig jaar oud, overleed enkele uren later in een Amsterdams ziekenhuis aan de gevolgen van een zwaar hartinfarct. Het journaal opende met zijn dood, de feestavond om 125 jaar Carré te vieren werd afgelast. Tien jaar na zijn onthutsende en onverwachte dood is er de biografie van Mieke Koenen. Koenen kende Willems vanaf zijn...

Najib, hoe een cabaretier een cokeconnaisseur werd

‘Ik gebruikte het overal. Als ik om elf uur ’s ochtends in de auto op weg naar een afspraak ging: snuiven. Cruisecontrol, stuur vastklemmen met m’n knieën, goed opletten dat er geen auto naast me reed, snuiven.’ Voor menig cokeverslaafde een herkenbaar tafereel. Maar wordt het interessanter als het over de bekende comedian Najib Amhali gaat? Het antwoord is ja. In het boek Najib gaat het natuurlijk over het wel en wee van Najib Amhali,...

Uit liefde voor Maarten van Roozendaal

Schrijver Patrick van den Hanenberg is er in zijn voorwoord duidelijk in: hij hield van Maarten van Roozendaal, van de man én van zijn werk. Van Roozendaal was één van de weinigen die hem, als recensent van De Volkskrant, met ieder nieuw programma van zijn stoel wist te blazen. En toen de zanger en liedschrijver in 2013 overleed, nog maar 51 jaar oud, wist Van den Hanenberg het zeker: hij zou de biografie van Maarten...

Jenny – Een theaterleven. Aan de keukentafel bij Jenny Arean

Op 22 oktober 2018 ben ik bij een hommage aan Robert Long in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Ik koop een van de laatste plekjes, op het tweede balkon. Dat is ver en hoog, maar het Metropole Orkest speelt en er wordt krachtig gezongen door onder andere Richard Groenendijk, Gerard Cox, Karin Bloemen en Sjors van der Panne. En door Jenny Arean. Ze zingt Alleen in Amstelveen en Dit lied is duizend eeuwen...

Het theaterleven van Ivo van Hove

Het is onvermijdelijk onder de indruk te raken van de prestaties van theatermaker en regisseur met internationale allure Ivo van Hove. Dat maakt het lezen van Ivo van Hove, theater van de lage landen tot broadway, geschreven door auteur, docent storytelling en dramaturg Emile Schra tot een inspirerende ervaring. Soms gaat Schra er iets te makkelijk vanuit dat de lezer alle namen in de theaterwereld kent, maar wie dat stoort heeft die mensen zo gegoogeld. Zoals...

Adèle Bloemendaal, rebels rotwijf om van te houden

“Zij is een vrouw om paarden mee te stelen”, is een intrigerende opmerking van gabber en drinkebroer Rijk de Gooyer. Onvoorspelbaar, spannend en soms gevaarlijk dus. De mooie metafoor staat in Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal, van de hand van journalist en biograaf Henk van Gelder. Een dag voordat het een jaar geleden is dat de cabaret-, theater- en televisiediva overleed, verschijnt haar biografie. Ik ben van ’65 en was dus...

Hoe Olga de Haas zich kapot danste

Een biografie uit de danswereld, waarin het vooral om uiterlijke schoonheid gaat, geschilderd aan de hand van het leven van de dramatisch stervende zwaan Olga de Haas. Olga de Haas en Sylvester Campbell in 1969. © Eric-Koch / AnefoHoe komt het toch dat als je over dans gaat schrijven, de toon automatisch een lyrische wordt? Natuurlijk omdat de beweeglijkheid van het onderwerp op de lezer moet worden overgebracht. In dit geval zal ook het feit...

Bram Vermeulen. Liefdevol portret van Henk van Gelder

“Bram, wat er van ons duo restte / is ik en ik en dan misschien hij / maar ik zal nooit meer zeggen: ik ben de beste / want de beste waren wij,” declameerde Freek tijdens de afterparty na de laatste voorstelling van Neerlands hoop op 23 december 1979 in Haarlem. Eigenlijk zouden ze niet spreken. Er waren optredens van Liesbeth List en Thé Lau, Jaap Fischer zong een toepasselijk lied, maar de laureaten...

Freek: een intellectueel in het theater

Rob Hartmans schreef het vlak voor de zeventigste verjaardag van Freek de Jonge gepubliceerde Freek, de cultuurkritiek van een komiek niet als biografie, maar als een essay over de ideeën in en achter het werk van Freek en over de ontwikkeling in die ideeën. In het woord vooraf beschrijft Hartmans hoe hij in 1977 als achttienjarige student uit de provincie Bram en Freek voor het eerst ziet optreden in Carré en hoe ‘de sfeer...

Esther de Boer-van Rijk speelt een mens

Verbijsterend, dat Esther de Boer-van Rijk ook ooit jong is geweest. Ze lijkt verankerd in die ene rol en dat ene beeld: de bejaarde Kniertje uit Op hoop van zegen, met een pannetje koude koteletten in haar handen, het genadebrood van de reder, die haar net te verstaan heeft gegeven dat haar zonen tijdens een schipbreuk verdronken zijn. Esther de Boer-van Rijk was de steractrice van Herman Heijermans. En hij plaveide haar grote doorbraak...

De branie van Mina Kruseman

‘Een buitengewoon karakter, maar geen overmatig talent,’ concludeert Annet Mooij in haar biografie van Mina Kruseman. De generaalsdochter, geboren in Velp op 25 september 1839, ontpopte zich in de jaren zeventig van de negentiende eeuw als een vroege voorvechtster van het feminisme. Ze groeide op in Nederlands-Indië, waar haar vader de positie van garnizoenscommandant bekleedde. In het najaar van 1854 keerde het gezin terug naar Nederland. Mina, op dat moment 15 jaar oud, kon...

Joop van den Ende, zoals we hem kennen

Volgens zijn vader was toneel iets voor ‘homoseksuelen’. Je kon beter een ambacht leren, dus stuurde hij zijn zoon naar de LTS, want timmermannen waren altijd nodig. Joop van den Ende groeide op in een straatarm gezin, in de Indische buurt van Amsterdam. Hij nam gretig deel aan de katholieke jeugd- en ontspanningsclubs die binnen het verzuilingsverband van de jaren vijftig werden georganiseerd. Zo raakte hij verzeild in het Amsterdamse Jongeren Toneel van Mieke...