NRC Handelsblad-redacteur Arjen Fortuin (1971) schrijft de biografie van Gerrit Kouwenaar (1923–2014).
Kouwenaar was een van de grootste dichters van ons taalgebied. Hij publiceerde in de Tweede Wereldoorlog enkele clandestiene uitgaven en droeg bij aan illegale bladen. Daarvoor zat hij tijdens de bezetting een halfjaar gevangenisstraf uit. Hij debuteerde in 1953 officieel met de bundel Achter een woord. In 1971 ontving hij de P.C. Hooft-prijs, in 1989 de Prijs der Nederlandse Letteren.
Arjen Fortuin studeerde geschiedenis en filosofie in Amsterdam en Madrid. Hij was jarenlang literair criticus van NRC Handelsblad en schrijft daar sinds 2017 een dagelijkse televisiecolumn voor. In 2015 publiceerde hij zijn veelgeprezen biografie Geert van Oorschot, uitgever, die werd bekroond met de Zeeuwse Boekenprijs. Eerder dat jaar verscheen Verborgen boeken. Em. ’Querido’s uitgeverij tijdens en na de bezetting, waarin Fortuin over de rol van Van Oorschot in dienst van uitgeverij Querido schreef.
De biografie van Gerrit Kouwenaar zal in 2023 verschijnen, honderd jaar na de geboortedag van de dichter.
‘Een dichter die de Nobelprijs voor Literatuur had moeten krijgen, verdient een uitmuntende biograaf. Querido prijst zich dus gelukkig dat Arjen Fortuin zich over het leven en werk van Gerrit Kouwenaar zal ontfermen.’ Annette Portegies, uitgever Querido
‘Het is een grote eer om de biografie van Gerrit Kouwenaar te mogen schrijven, een dichter die mij al jaren zeer na aan het hart ligt. Met zijn verlangen om na de oorlog een nieuwe poëzie te scheppen heeft hij de literatuur blijvend veranderd. In de loop van zijn leven heeft hij talloze lezers een nieuwe blik op de wereld gegeven — ik dompel mij met liefde onder in zijn levensverhaal.’ Arjen Fortuin, biograaf
Bron: Querido
Ben zeer benieuwd, Arjen! Ik wens je veel succes! Tijdens het Boekenbal 1968 in het Stedelijk Museum drong ik om 3 uur ’s nachts zonder inivitatie als eerstejaars student Nederlands door tot de
feestelijkheden. Ik was gekleed in een toen al ouderwetse plusfour, gekocht op het Waterlooplein. De eerste die ik daar tegenkwam, was Gerrit Kouwenaar. ‘Daar hebben we Kuifje ook!’, sprak hij. Ik heb hem dat later wel eens verteld, maar hij kon zich dat natuurlijk niet meer herinneren. Hij woonde in de Cornelis Schuytstraat in Amsterdam, boven een viswinkel. In de tijd dat ik hem daar bezocht, in de jaren 80, was hij onze kandidaat voor de Nobelprijs. Ik stelde mij toen voor dat hij. mocht hij die prijs winnen, hij gehuldigd zou worden, staande op zijn balkon, terwijl van beneden af een doordringende vislucht zou opstijgen…