“I consider that my life is over, and I will spend the rest of my life waiting for it really to be over,” vertrouwde ze Arthur Schlesinger toe, vier maanden na de aanslag in Dallas, Texas. Richard McSorley, de priester die ze op aanraden van Bobby Kennedy consulteerde, schreef in zijn dagboek dat ze suïcidale gedachten koesterde. “Do you think God would separate me from my husband if I killed myself?” vroeg ze hem.
Barbara Leaming, journalist van The New York Times, schreef eerder biografieën van Orson Welles (1985), Bette Davis (1992), Kathleen Hepburn (1995) en Marilyn Monroe (1998) voordat ze zich na de millenniumwisseling op de Kennedy’s stortte. In 2002 verscheen Mrs. Kennedy. The Missing History of the Kennedy Years, gevolgd door Jack Kennedy. The Education of a statesman(2007). In 2010 permitteerde ze zich met Churchill Defiant. Fighting on, 1945-1955 een uitstapje. Onlangs keerde ze terug naar Kennedydynastie. Haar voorkeur voor de First Lady in het Amerikaanse koningsdrama is evident. In Jacqueline Bouvier Kennedy Onasis presenteert ze de meest betreurde weduwe van de jaren zestig als een vrouw met een Post Traumatisch Stress Syndroom, die in weerwil van zichzelf uitgroeide tot het samenbindende symbool van een rouwende natie. Het graf van John F. Kennedy op Arlington National Cemetery groeide tot een bedevaartsoord uit, dat dagelijks bezocht werd door een kleine tienduizend toeristen. Begin december 1963 had Jackie Kennedy het Witte Huis verlaten en een woning betrokken in Georgetown, het Wassenaar van Washington. Ook daar verzamelden zich de pelgrims. Ze hoopten een glimp op te vangen van de gracieuze kracht die ze tijdens de begrafenis op 25 november 1963 had getoond. Meestentijds lag ze er in bed, al dan niet verdoofd door de wodka die ze in grote hoeveelheden innam. Jackie verachtte de bewondering die haar werd toebedeeld. “I don’t like to hear people say that I am poised and maintaining a good appearance. I am not a movie actress.” Ze hoopte dat ze met haar verhuizing naar New York in het najaar van 1964 wat privacy terug zou winnen.
De dagboeken van McSorley kwamen tot groot afgrijzen van de familie Kennedy in 2003 in de openbaarheid, de tapes van de interviews met Arthur Schlesinger werden in 2011 door de John F. Kennedy Presidential Library and Museum gepubliceerd. Daarnaast waren er de interviews met William Manchester, de officiële hofbiograaf van de aanslag op 22 november 1963, en haar getuigenissen voor de Warren Commissie. Uitspraken van intimi – schrijver Joe Alsop, zus Lee Radziwill – completeren het beeld: Jackie Kennedy was na de aanslag een diep getraumatiseerde vrouw. Wellicht benaderde de Britse oud-premier Harold Macmillan nog het dichtst de waarheid van haar psychische gesteldheid. Hij vergeleek haar ervaringen met die van oorlogsveteranen. Macmillan wist waarover hij het had. Hij vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de Somme. Pas met de naweeën van de Vietnamoorlog kwam PTSD in het vizier van de psychodiagnostiek. De angstaanvallen, dwangmatige herbelevingen, woede-uitbarstingen, schuldgevoelens, slapeloosheid en suïcidegedachten waaraan Jackie Kennedy leed, zijn klassieke symptomen van PTSD, een syndroom dat in 1963 nog niet als zodanig werd erkend. Dat zou pas in 1980 gebeuren.
Jacqueline Bouvier Kennedy Onasis
Barbara Leaming
St Martin’s Press
ISBN 9781250017642
Verschenen in oktober 2014
Bestelinformatie
Bestel hier als hardcover bij bol.com (€ 22,99)
Bestel hier als E-book bij bol.com (€ 16,08)
