Over Joseph Kennedy sr. doen de wildste verhalen de ronde. Sommige zijn waar.
David Nasaw schreef een biografie over de vader van Jack, Bobby en Edward: The Patriarch. The Remarkable Life and Turbulent Times of Joseph P. Kennedy. Nasaw werd door Edward Kennedy en Jean Kennedy Smith (het nog laatste levende kind van Joseph) benaderd voor het schrijven van het boek. Nasaw stelde als voorwaarde dat hij volledige toegang tot de privé archieven van Joseph Kennedy zou krijgen. Ook tolereerde hij geen enkele censuur. De Kennedys stemden toe. Nasaw werd daarmee in de gelegenheid gesteld een afgewogen portret van Joseph Kennedy te schetsen.
In de periode 1926-1929 wist Joseph Kennedy, een bankierszoon, door uitgekiende beleggingen een fortuin van een kleine dertig miljoen dollar te vergaren. Dat hij daarbij de mazen van de wet opzocht, is evident. Dat hij grenzen overschreed (zoals smokkelhandel tijdens de Drooglegging) is volgens Nasaw een fabeltje. Kennedy overleefde met verve de beurscrash van 1929, omdat hij die zag aankomen, en had zich inmiddels op de filmindustrie gestort. Hij voelde zich als een vis in het water in Hollywood. Zijn talloze buitenechtelijke escapades vonden in zijn verhouding met Gloria Swanson een hoogtepunt, Rose Kennedy bedekte ze met de mantel der liefde. Vanwege de première van The Trespasser voer het stel met Swanson, op dat moment al lang gescheiden van filmmagnaat Herbert Somborn, naar Europa en weer terug. De overtocht stelde de tortelduifjes in de gelegenheid van elkaars gezelschap te genieten, terwijl Rose bovendeks voor haar rijke kinderschare zorgde. Het negende kind, Edward, moest nog geboren worden.
Joseph Kennedy werd door Franklin D. Roosevelt aangesteld als hoofd van de Securities and Exchange Commission, de toezichthouder op de verschillende Amerikaanse effectenbeurzen. De SEC werd in 1934 opgericht om de onoirbare praktijken die tot de beurscrash van 1929 hadden geleid te onderzoeken en die in de toekomst te voorkomen. Roosevelt zag in Kennedy de juiste man op de juiste plaats. ‘Set a thief to catch a thief,’ verklaarde Franklin tegenover intimi. Kennedy geloofde heilig in de New Deal van Roosevelt. Hij achtte de economische depressie van de jaren dertig als een groot gevaar voor de sociale cohesie van de Verenigde Staten en committeerde zich volledig aan de Keynesiaanse aanpak van de crisis.
Op het vlak van de buitenlandse ontwikkelingen stond Kennedy lijnrecht tegenover de president. In 1938 werd Joseph Kennedy ambassadeur in Londen, op het hoogtepunt van de appeasementpolitiek. Kennedy noemde de conferentie van München ‘a masterpiece’ – hij had geen enkele moeite met de uitruil door Neville Chamberlain van Tsjecho-Slowakije voor een vodje papier – en stelde alles in het werk om de publieke opinie in zijn vaderland te mobiliseren tegen een eventuele deelname van de Verenigde Staten aan de oorlog. Ook na de aanval van Nazi-Duitsland op Polen bleef hij een isolationist in hart en nieren. Kennedy kon wel enig begrip opbrengen voor Goebbels’ complottheorieën over de joodse wereldheerschappij. ‘Roosevelt had a raving fascist sympathizer in his embassy in London,’ schrijft Conrad Black in zijn review van de biografie. Black typeert Kennedy aan het begin van de oorlog als een ‘mental case’, wiens grootste schrikbeeld het was dat hij zijn zonen aan de slagvelden van Europa en de Pacific zou moeten opofferen. Die nachtmerrie werd op 12 augustus 1944 bewaarheid, toen zijn oudste zoon en oogappel Joseph P. Kennedy Jr sneuvelde.
Joseph Kennedy kon toen nog niet vermoeden dat de politieke ambities die hij voor zijn overgebleven zonen koesterde zo’n tragisch verloop zouden hebben.
The Patriarch: The Remarkable Life and Turbulent Times of Joseph P. Kennedy
David Nasaw
Uitgeverij Penguin Press
ISBN 9781594203763
Verschenen november 2012
Bestelinformatie
Bestel hier als hardcover bij bol.com (€ 32,99)
Reviews
Julia M. Klein in The Boston Globe
Conrad Black in The National Interest
Christopher Buckley in The New York Times
Michiko Kakutani in The New York Times
