Iris Pronk schrijft de biografie van Renate Dorrestein. Op 9 december werd ze daarover geïnterviewd door Petra Teunissen tijdens Biografie op de bühne.
In haar laatste maanden verscheurde Renate Dorrestein enorme hoeveelheden papier. ‘Persoonlijke correspondentie, mappen vol vergeelde emoties, ik kende geen genade. Tegen mijn assistente Andrea zei ik: “Stel je voor dat je na je dood, als je je niet meer kunt verweren, een biográáf achter je aan krijgt.”’ Zo staat het te lezen in Dagelijks werk: een schrijversleven, dat in 2018 – het jaar van haar overlijden – verscheen. Het moge duidelijk zijn: Dorrestein zag niets in een biografie.
Iris Pronk werkt al geruime tijd aan de biografie die had moeten verschijnen op 4 mei jl., de zesde sterfdag van Dorrestein. Wat betekent het voor een biograaf om te weten dat je onderwerp willens en wetens materiaal vernietigd heeft? Hoe volledig kan een biografie dan nog zijn? Welke bronnen kon ze wel raadplegen?
Iris Pronk studeerde Nederlands en werkt bij Trouw waar ze over opvoeding en literatuur schrijft.
