Alcoholisme, onzekerheden, Hollywood, ontrouw en donkere rouw: schrijver Stewart Stern had een reeks indringende gesprekken met Paul Newman en raakte de bodem van zijn ziel. The Extraordinary Life of an Ordinary Man: a Memoir had ook de ontmythologisering van een superster kunnen heten. 'Boy, I got vision, and the rest of the world wears bifocals.' Scenarioschrijver William Goldman legde deze prachtzin in de mond van outlaw Butch Cassidy. Een rol waar Paul Newman op voorhand...

Ze was de gesel en schandpaal van conservatief Amerika. Elizabeth Taylor heeft groots en meeslepend geleefd. Kate Andersen Brower schreef met Elizabeth Taylor. The Grit and Glamour of an Icon vooral een biografie over het publieke imago van een actrice die vanaf haar negende levensjaar in de schijnwerpers stond, genadeloos overgeleverd aan de wisselkoers van de ‘publieke opinie’.  Kindsterretje Taylor bracht het grootste deel van haar jeugd door binnen de catacomben van MGM-studio’s. Ze ging er...

In 1941 maakte Greta Garbo haar laatste film. Na het financiële en artistieke fiasco van Two faced woman keerde ze Hollywood de rug toe. Haar afwezigheid van ‘s werelds schouwtoneel droeg wellicht meer bij aan de Garbo-mythe dan haar leven in de schijnwerpers, dat zegge en schrijve 16 jaar en 24 films had geduurd. De reden van haar vertrek? ‘I had made enough faces.’   Robert Gottlieb,  chief editor van Simon & Schuster en gerenommeerd...

Romy Schneider moet als een bezetene hebben gewerkt. Haar carrière omspande 29 jaar en daarin maakte ze 63 films, soms drie per jaar. Wat was het geheim achter die gedrevenheid? “In het echte leven kan ik niets, op het witte doek alles,” noteerde ze in haar dagboek. In Romy Schneider. Film für Film beschrijft de Franse journaliste Isabellle Giordano haar leven aan de hand van de films die ze heeft nagelaten. Een koffietafelboek en biografie...

“I discovered that Chaplin was probably the most sadistic man I'd ever met,” zei Marlon Brando over hem, met wie hij A Countess From Hong Kong maakte. Chaplin was een egocentrische controlefreak en machtswellusteling. Hij was buitengewoon onaardig voor de veelal minderjarige vrouwen met wie hij een relatie had. Mankementen die volgens zijn biograaf Peter Ackroyd terug te voeren zijn op de armoedige jeugd die Chaplin in het zuiden van Londen heeft doorgebracht. Charles...

Anamoty of an actor, uitgegeven onder de auspiciën van de roemruchte De Cahiers du cinema, is een reeks acteursbiografieën, waarin de Movie Hall of Fame behoorlijk aan zijn trekken komt. Eerder besteedden we aandacht aan Marlon Brando in deze reeks, onlangs verscheen de eerste monografie over een actrice, Meryl Streep. Filmcritica Karina Longworth ontleedt leven en werk van La Streep aan de hand van tien iconografische films (een vast stramien van de serie) uit...

Orson Welles was 25 toen hij volgens de American Film Institute de beste film aller tijden maakte: Citizen Kane. Jean-Paul Sartre was minder enthousiast: ‘The image is too much in love with itself.’ Welles heeft hem die kritiek nooit vergeven. Sartre was te dom om in te zien dat Citizen Kane een komedie is, in de klassieke betekenis van het woord. ‘Sartre , who has no sence of humor, couldn’t react to it all.’ Die...

‘Warning. All of these movements are serious and dangerous and can be used only when necessary for self-defence.’ Een disclaimer aan het begin van een schetsboek van Bruce Lee, waarin hij aan de hand van zijn tekeningen ondermeer uitlegt dat je met de knokkel van je wijsvinger een gevoelige tik kunt uitdelen op de ‘solar plexus’ onder het borstbeen. De schets is één van The Treasures of Bruce Lee, dat verder nog nooit eerder gepubliceerde...

Ze kon kiezen tussen haar memoires en haar juwelen. Ze gaf haar memoires prijs, want “I’m kinda sentimental about the jewels.” Ava Gardner was straatarm, gedeeltelijk verlamd en behoorlijk sikkeneurig toen ze in 1988 de Britse journalist Peter Evans uitnodigde om haar biografie te schrijven. Twee jaar later kwam ze op die beslissing terug. Vermoed wordt dat Frank Sinatra, de liefde van haar leven, haar genoeg geld toestopte voor haar oude dag, op voorwaarde...

Een jaar na de dood van Rainer Werner Fassbinder, hij overleed op 10 juni 1982, waren het de vrienden die hun memoires over ‘Fassie’ publiceerden – Harry Baer met Slapen kan ik als ik dood ben en Kurt Raab met Die Sehnsucht des Rainer Werner Fassbinder. In 2004 kwam Christian Braad Thomsen met een herbewerking van Fassbinder: The Life and Work of a Provocative Genius. Daarna werd het stil rond de maker van Berlin Alexanderplatz,...