Romy Schneider moet als een bezetene hebben gewerkt. Haar carrière omspande 29 jaar en daarin maakte ze 63 films, soms drie per jaar. Wat was het geheim achter die gedrevenheid? “In het echte leven kan ik niets, op het witte doek alles,” noteerde ze in haar dagboek.
In Romy Schneider. Film für Film beschrijft de Franse journaliste Isabellle Giordano haar leven aan de hand van de films die ze heeft nagelaten. Een koffietafelboek en biografie over een actrice die door de Fransen in het hart werd gesloten, door haar landgenoten vaak werd uitgekotst.
Romy Schneider debuteerde toen ze 15 was in het mierzoete Wenn der weiße Flieder wieder blüht . De film was een opmaat naar de Sissi-trilogie, die haar een imago opleverde dat ze haar leven lang zou vervloeken.
“Ich hasse diese Sissi-Image. Was habe ik den Leuten gegeben außer Sissi, immer Sissi? Ich bin schon lange nicht mehr Sissi, und außerdem war ich es nie. Ich bin eine unglückliche Frau von zweinundvierzig Jahren, und ich heiße Romy Schneider,”
zei ze in een interview met Der Stern, april 1981. De Duitsers waren woedend dat de diva hun ultieme kerstfilm door het slijk haalde, ze vonden haar hautain en ondankbaar. Maar ze was al op haar twintigste de keizerin, althans in de gestalte van regisseur Ernst Marischka, spuugzat. Sissi IV kwam er niet, ondanks de – toentertijd – exuberante gage van 1 miljoen D-Mark. Het zegt iets over haar onafhankelijkheid, ook tegenover haar moeder, actrice Magda Schneider.
Romy Schneider werd de belichaming van “eine Epoche, eine Generation und, noch tiefer reichend, für eine leidenschaftliche Suche nach Freiheit, einen Durst nach Anspruch und Perfekotion,” schrijft Giordano. Tijdens de draaidagen van Christine leert ze Alain Delon kennen, de man over wie ze in 1977 – toen de relatie allang op de klippen was gelopen – in haar dagboek zou noteren: “Ook nu nog is Alain de enige man op wie ik kan rekenen. Hij zou me altijd helpen. Alain heeft me nog nooit aan mijn lot overgelaten, ook nu niet.” Een liefde, zij het een mislukte, voor het leven.
Delon blies haar filmcarrière in 1968 nieuw leven in nadat haar avontuur in Hollywood op een mislukking was uitgelopen. Met La Piscine , een ongelooflijk zinderende film die zich afspeelt op één locatie (een villa aan de Côte d’Azur) keerde ze terug in de boezem van haar tweede vaderland, Frankrijk. Ze werd de steractrice van Claude Sautet, met wie ze wellicht haar mooiste films maakte: Les choses de la vie (1969), Max et les ferrailleurs (1970), César et Rosalie (1972), Mado (1976) en Une histoire simple (1978). Sautet viel als een blok voor La Schneider.
“Sie ist von einer Schönheit, die sie sich selbst geschaffen hat. Eine Mischung aus giftigem Charme und tugendhafter Reinheit. Sie ist leicht wie ein Allegro von Mozart und zugleich körperlich und sinnlich. Auf eine Frau wie sie habe ich gewartet.”
Schneider werkte met de groten der aarde. Orson Welles, Joseph Losely, Luchino Visconti. Met de laatste durfde ze het aan weer in de rol van Elisabeth van Oostenrijk te kruipen (Ludwig , 1978).
In het Stern-interview gaf ze lucht aan haar labiele psychische gesteldheid na een jaar vol kwellingen. Het huwelijk met Daniel Biasini was op de klippen gelopen, ze had vanwege een tumor een nieroperatie ondergaan en haar medicijn- en alcoholverslaving nam desastreuse vormen aan. Het grootste drama van haar leven moest toen nog plaatsvinden. Op 5 juli 1981 verongelukte David, haar zoon uit het huwelijk met Harry Meyen, die in 1979 zelfmoord had gepleegd. “Ich habe den Vate begraben. Ich habe den Sohn begraben. Ich habe sie beide nie verlassen. Und sie mir auch nicht,” schrijft ze vertwijfeld in haar dagboek.
De productiemaatschappij van haar laatste film, La Passante du Sans-Souci , overwoog haar te vervangen door Hannah Schygulla, regisseur Jacques Rouffio weigert dat pertinent. Ze was aan het einde van haar Latijn, maar ze herkende in de rol van Elsa Wiener, die zich in het Derde Rijk ontfermt over het Joodse jongetje Max Baumstein, haar mateloze verdriet.
Een maand na de première overlijdt ze, 43 jaar oud.
Romy Schneider. Film für Film
Isabelle Giordano
Schirmer /Mosel Verlag Gm
ISBN 9783829608176
Verschenen in januari 2018
Bestelinformatie
Bestel hier als hardcover bij Athenaeum Boekhandel (€ 53,95)
