William Manchester beschikte over een indrukwekkende werklust en productiviteit toen hij zijn oorlogsmemoires, een geschiedenis van de Verenigde Staten en zijn vuistdikke biografieën over Douglas MacArthur, John F. Kennedy en de familie Krupp schreef. Kortom, het soort auteur dat ‘sneller schrijft dan God kan lezen.’ Die Schwung had hij ook nog bij de eerste twee delen van zijn Churchill-biografie, Visions of Glory en Alone, maar in 1985 kwam hij de man met de hamer tegen. Manchester kreeg nauwelijks nog een letter op papier. Hij nam even vakantie van Winston, met een boek over de Late Middeleeuwen, A World Lit Only By Fire. Toen hij de draad van zijn megaproject weer oppakte, moest hij ruiterlijk toegeven dat hij last had van een writer’s block. Manchester kon er geen woorden voor vinden: Churchill’s finest hour, diens glorierol als prime minister van het Britse Rijk tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aan zijn zoon schreef Manchester: ‘it is a real crisis. In the past three weeks, I have written exactly four pages. It is very painful.’ Zijn uitgever, Little, Brown and Company, voelde nattigheid en stelde een co-auteur voor. Manchester peinsde er niet over.
Totdat in 1998 zijn vrouw overleed en hij een maand later een hartaanval kreeg. Manchester vulde zijn dagen in ledigheid, in het gezelschap van een fles whiskey en zijn cocker spaniel. Hij capituleerde voor de suggestie van de uitgever. Wat dacht hij van Walter Isaacson, de latere biograaf van Steve Jobs, of Carlo D’Este, die een boek had geschreven over George Patton? Die werden te licht bevonden. Diane McWhorter kwam nog het dichtst in de buurt, maar weigerde staatsexamen te doen (Manchester vroeg een meesterproef van vijftig pagina’s) nadat zij voor Carry Me Home de Pullitzer gewonnen had. William Manchester besloot zijn compagnon in zijn vriendenkring te zoeken. Hij koos voor Paul Reid, journalist van de Palm Beach Post. Manchester overhandigde hem in het najaar van 2003 een grote koffer, gevuld met aantekeningen voor het derde deel van zijn Churchill-biografie. Acht maanden later was hij dood. Paul Reid, die nog nooit een boek had geschreven, stond er alleen voor.
Reid meende het karwei in twee jaar te kunnen klaren – het werden er acht. Hij verkocht zijn huis, zei zijn zorgverzekering op en plunderde de spaarrekening van zijn vrouw om het derde deel te kunnen voltooien. Dat deel ligt nu in de boekwinkel en heet Defender of the Realm. De kritieken zijn niet onverdeeld gunstig. Deborah Baker verwijt in The Wall Street Journal de auteur gebrek aan reflectie. ‘Where Manchester looked for openings to step back and reflect, Mr. Reid appears too much in a hurry or is too overwhelmed to think of changing lenses. ’Matthew Price is in Newsday wel blij met het derde deel: ‘Reid has written a winning, full-blooded biography.’
The Last Lion: Winston Spencer Churchill. Defender of the Realm, 1940-1965
William Manchester, Paul Reid
Uitgeverij Little, Brown
ISBN 978-0-316-54770
Verschenen november 2012
Bestelinformatie
Bestel hier als paperback bij bol.com (€ 19,74)
Bestel hier als hardcover bij bol.com (€ 32,29)
