Arjan Ederveen is iemand die soms flauwvalt wanneer een confrontatie in een gesprek te persoonlijk wordt. Iemand die nooit het achterste van zijn tong laat zien, zelfs niet aan zijn meest dierbare vrienden of zijn echtgenoot. Nooit officieel gediagnostiseerd met een stoornis uit het autistische spectrum, maar met verdacht veel kenmerken die in die richting wijzen. Dat deze man zich zo openstelt voor zijn biografe, haar toelaat in alle facetten van zijn leven, haar...

Of je nu wel of niet van Youp van ’t Hek houdt, om zijn imposante carrière kun je niet heen. De kritiek dat al zijn programma’s op elkaar lijken en dezelfde thematiek hebben, schoof hij met ieder nieuw programma opnieuw, onvermoeibaar en eigengereid terzijde. Het onuitputtelijke schelden op hockeytrutten, bucklerlullen en pisnichten verstomde nimmer, ondanks toenemend commentaar dat Van ’t Hek geen aansluiting met de tijdgeest meer zou hebben. Van ‘t Hek was en...

Jacques Klöters is kleinkunstkenner. Hij heeft zijn eigen radioprogramma, was jarenlang juryvoorzitter van de Annie MG Schmidtprijs en publiceerde boeken, waaronder een lijvige, veelgeprezen biografie van Toon Hermans. Dit boek, over Adèle Bloemendaal, is geen biografie in de ware zin des woords. Een mooie biografie over Adèle werd in 2018 geschreven door Henk van Gelder. Klöters schreef een lichtvoetig, anekdotisch boek over de vrouw die hij hevig bewonderde en met wie hij een goede...

Op 3 december 2012 zakte Jeroen Willems in elkaar tijdens een repetitie op het podium van Carré. De acteur, net vijftig jaar oud, overleed enkele uren later in een Amsterdams ziekenhuis aan de gevolgen van een zwaar hartinfarct. Het journaal opende met zijn dood, de feestavond om 125 jaar Carré te vieren werd afgelast. Tien jaar na zijn onthutsende en onverwachte dood is er de biografie van Mieke Koenen. Koenen kende Willems vanaf zijn...

‘Ik gebruikte het overal. Als ik om elf uur ’s ochtends in de auto op weg naar een afspraak ging: snuiven. Cruisecontrol, stuur vastklemmen met m’n knieën, goed opletten dat er geen auto naast me reed, snuiven.’ Voor menig cokeverslaafde een herkenbaar tafereel. Maar wordt het interessanter als het over de bekende comedian Najib Amhali gaat? Het antwoord is ja. In het boek Najib gaat het natuurlijk over het wel en wee van Najib Amhali,...

Schrijver Patrick van den Hanenberg is er in zijn voorwoord duidelijk in: hij hield van Maarten van Roozendaal, van de man én van zijn werk. Van Roozendaal was één van de weinigen die hem, als recensent van De Volkskrant, met ieder nieuw programma van zijn stoel wist te blazen. En toen de zanger en liedschrijver in 2013 overleed, nog maar 51 jaar oud, wist Van den Hanenberg het zeker: hij zou de biografie van Maarten...

Op 22 oktober 2018 ben ik bij een hommage aan Robert Long in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Ik koop een van de laatste plekjes, op het tweede balkon. Dat is ver en hoog, maar het Metropole Orkest speelt en er wordt krachtig gezongen door onder andere Richard Groenendijk, Gerard Cox, Karin Bloemen en Sjors van der Panne. En door Jenny Arean. Ze zingt Alleen in Amstelveen en Dit lied is duizend eeuwen...

Het is onvermijdelijk onder de indruk te raken van de prestaties van theatermaker en regisseur met internationale allure Ivo van Hove. Dat maakt het lezen van Ivo van Hove, theater van de lage landen tot broadway, geschreven door auteur, docent storytelling en dramaturg Emile Schra tot een inspirerende ervaring. Soms gaat Schra er iets te makkelijk vanuit dat de lezer alle namen in de theaterwereld kent, maar wie dat stoort heeft die mensen zo gegoogeld. Zoals...

“Zij is een vrouw om paarden mee te stelen”, is een intrigerende opmerking van gabber en drinkebroer Rijk de Gooyer. Onvoorspelbaar, spannend en soms gevaarlijk dus. De mooie metafoor staat in Adèle. Uit het rijke leven van Adèle Bloemendaal, van de hand van journalist en biograaf Henk van Gelder. Een dag voordat het een jaar geleden is dat de cabaret-, theater- en televisiediva overleed, verschijnt haar biografie. Ik ben van ’65 en was dus...

Een biografie uit de danswereld, waarin het vooral om uiterlijke schoonheid gaat, geschilderd aan de hand van het leven van de dramatisch stervende zwaan Olga de Haas. Olga de Haas en Sylvester Campbell in 1969. © Eric-Koch / AnefoHoe komt het toch dat als je over dans gaat schrijven, de toon automatisch een lyrische wordt? Natuurlijk omdat de beweeglijkheid van het onderwerp op de lezer moet worden overgebracht. In dit geval zal ook het feit...

“Bram, wat er van ons duo restte / is ik en ik en dan misschien hij / maar ik zal nooit meer zeggen: ik ben de beste / want de beste waren wij,” declameerde Freek tijdens de afterparty na de laatste voorstelling van Neerlands hoop op 23 december 1979 in Haarlem. Eigenlijk zouden ze niet spreken. Er waren optredens van Liesbeth List en Thé Lau, Jaap Fischer zong een toepasselijk lied, maar de laureaten...

Rob Hartmans schreef het vlak voor de zeventigste verjaardag van Freek de Jonge gepubliceerde Freek, de cultuurkritiek van een komiek niet als biografie, maar als een essay over de ideeën in en achter het werk van Freek en over de ontwikkeling in die ideeën. In het woord vooraf beschrijft Hartmans hoe hij in 1977 als achttienjarige student uit de provincie Bram en Freek voor het eerst ziet optreden in Carré en hoe ‘de sfeer...