Het postume oeuvre van J.D. Salinger

Wellicht is naar geen enkele andere biografie zo uitgekeken als Salinger van David Shields en Shane Salerno. Juist door zijn teruggetrokken bestaan heeft J.D. Salinger meer vragen over zijn leven opgeroepen dan welke schrijver ook. Salinger gaf in 1951 met The Catcher in the Rye de rebellerende jeugd een gezicht en een stem. In 1965 verdween hij van de aardbodem, zo leek het wel. Hij publiceerde zijn laatste verhaal Hapworth 16, 1924 in The New Yorker en nestelde zich in Cornish, New Hampshire – een gehucht van zestienhonderd zielen waar hij bij de plaatselijke grossier, tot zijn grote afgrijzen, weleens werd gefotografeerd. Journalisten die zijn privacy schonden werden aangeklaagd, evenals eerdere biografen – zoals Ian Hamilton – die op zoek waren naar zijn levensverhaal. Lezers die de maestro met een bezoek dachten te vereren, kregen de kous op de kop. ‘He created a voice of such disarming intimacy that generations of teenage readers believed he was talking directly to them. And the more they talked back, the more he ran,’ schrijft Louis Bayard in zijn review van Salinger voor The Washington Post. Echt contact was absoluut niet de bedoeling.

Shields en Salerno namen 200 interviews af met mensen die op de een of andere manier met Salinger te maken hebben gehad (knap veel voor een kluizenaar), doken militaire archieven in en speurden negen jaar lang naar ongepubliceerde brieven en foto’s. Ze kwamen op het spoor van een man die door zijn ervaringen in de Tweede Wereldoorlog was geknakt. Salinger nam deel aan de eerste golf op Utah Beach tijdens de invasie van Normandië, overleefde het Ardennenoffensief en behoorde tot de bevrijders van Dachau. Tegenover zijn dochter Margaret, opgetekend in haar memoir Dream Catcher, verklaarde hij: ‘You never really get the smell of burning flesh out of your nose entirely, no matter how long you live.’ Salinger leefde lang. Hij werd 91. Wat hem als schrijver niet lukte, vond hij ten slotte in het zenboeddhisme. ‘The war broke him as a man and made him a great artist; religion offered him postwar spiritual solace and killed his art.’

Salinger, zo blijkt uit de naspeuringen van Shields en Salerno, werkte sinds 1965 doelbewust aan een postuum oeuvre. Er liggen nog vijftien manuscripten in het verschiet, begeleid door een uitgeefinstructie van de auteur. Salinger schreef wel degelijk voor een publiek, zolang hij er maar zelf niet bij hoefde te zijn.

Salinger
David Shields, Shane Salerno
Simon & Schuster Ltd
ISBN 9781471130373
Verschenen september 2013

Bestelinformatie

Koop bij Athenaeum Boekhandel
Bestel hier als paperback bij Athenaeum Boekhandel (€ 20,50)

Koop bij bol.com

Bestel hier als hardcover bij bol.com (€ 27,99)

Eric Palmen
Eric Palmen
Eric Palmen is historicus en hoofdredacteur van Biografieportaal. Hij schreef onder andere Kaat Mossel, helleveeg van Rotterdam en Dwaze liefde, een familiegeschiedenis, uitgegeven bij Prometheus. Voor Historisch Nieuwsblad, de Volkskrant,Vrij Nederland, Het Parool en Elsevier Weekblad schreef hij artikelen over de biografie.

Fijn als je dit artikel met anderen deelt:

Lees ook...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in