De eeuw van mijn moeder gaat over de eeuw van Cornelia Johanna Kerkhof, een arbeidersdochter. Haar opleiding ging niet verder dan de lagere school en een vrije keuze voor een beroep was er voor vrouwen uit de arbeidersklasse niet. De wereld kwam het kleine arbeidershuisje niet binnen via radio of televisie. Zij heeft geleefd van 1905 tot 2006. Haar eeuw heeft sociale zekerheid gebracht en de mogelijkheden om je sociale klasse te ontstijgen. Alle onderwijsvoorzieningen staan nu open voor iedereen. De kleinkinderen van Cornelia Johanna kunnen studeren wat ze willen op basis van geschiktheid en niet op basis van hun afkomst. Vrouwen en arbeiders zijn geëmancipeerd. De Algemene Wet Gelijke Behandeling is in 1994 van kracht geworden. Discriminatie op alle gronden: ras, religie en seksuele geaardheid is in het Koninkrijk der Nederlanden verboden. De drie partners in het Koninkrijk regelen elk hun eigen interne aangelegenheden via een autonoom zelfbestuur. Homoseksuelen zijn gelijkgesteld aan heteroseksuelen: zij kunnen in het huwelijk treden en kinderen adopteren. De twintigste eeuw is de eeuw van emancipatie en dekolonisatie geworden. De eeuw van mijn moeder, gaat over een gewone familie in een eeuw van oorlogen, wederopbouw, crises en vooruitgang.
