Dorothy Parker was en is in de Verenigde Staten een household name, bekend om haar meedogenloze theaterkritieken in het blad Vanity Fair (na weer een saaie voorstelling: “Als je niet aan breien doet, neem een boek mee”). Je moest als auteur haar messcherpe boekrecensies vrezen voor het tijdschrift The New Yorker (“Het lukte me niet om een van zijn boeken helemaal uit te lezen, om mijn moeder van de elektrische stoel te redden”). Ze...

In 1956 stond de monarchie op springen in Nederland. Prins Bernhard lekte naar het Duitse tijdschrift Der Spiegel dat Juliana in de ban was geraakt van een bedenkelijke kliek van pacifisten aan het hof. Spil in het web van deze ‘geestelijke vredesconferentie’ was Greet Hofmans. Han van Bree, auteur van onder andere De geest van het Loo,  schreef de biografie van deze Amsterdamse gebedsgenezers. Hij wil in Het vertroebelde oog vooral een complexer beeld...

Als je in de geschiedenis van de edele tennissport aan één speler een imago van seks, drugs en rock & roll kunt toedichten, dan is het wel aan de Amerikaan Vitas Gerulaitis (1954-1994). Deze geboren New Yorker met Litouwse wortels bouwde vooral in de jaren zeventig van de vorige eeuw een zeer respectabele tenniscarrière op. Naast 26 ATP-titels won hij één Grandslam: die in Australië in 1977. Ook haalde hij finales op Wimbledon en...

Op 28 januari overleed William E. Leuchtenburg, dé biograaf bij uitstek van de Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt (1882-1945). Over FDR of meer specifiek zijn beleid, zoals de New Deal tijdens de Depressie van de jaren 30, dan wel FDR's blijvende impact op de publieke receptie van het ambt van president in de VS, schreef hij meerdere boeken. Ook aan andere presidenten heeft hij zich gewaagd, zoals Bill Clinton en Barack Obama. Leuchtenburg werd...

Bericht van Hein Aalders, hoofdredacteur van De Parelduiker, het literair-historische tijdschrift van Nederland: 'Vlak voor Kerst kregen we van het Nederlands Letterenfonds te horen dat we vanaf 1 januari 2025 geen subsidie meer ontvangen. Hoewel we op alle criteria ‘voldoende’ scoorden, beoordeelde de adviescommissie ons als een van de minste tijdschriften die een aanvraag deden. Natuurlijk tekenen we bezwaar aan, maar in principe kan dat alleen op procedurele gronden. Dus de kans is groot dat...

Hij tekende voor Vrij Nederland, Humo en The New Yorker en won belangrijke prijzen. Toch is Joost Swarte (Heemstede, 24 december 1947) niet alleen tekenaar; hij ontwierp ook affiches, boekomslagen, meubilair, glas-in-lood-ramen, platenhoezen, telefoonkaarten, postzegels en lettertypes. En zelfs een gebouw, de Toneelschuur in Haarlem. Schrijver Ward Wijndelts begaf zich in het universum van de tekenaar en beschreef in Sleutelmomenten diens carrière. Eén van die sleutelmomenten is het formuleren van de klare lijn, een soort...

Godfried Bomans bereikte met Pieter Bas en Erik of het klein insectenboek een groot lezerspubliek. Door columns in de Volkskrant en bijdragen aan Elseviers Weekblad nam zijn bekendheid nog toe. Maar zijn medewerking aan tal van televisieprogramma’s bracht hem de meeste roem. Miljoenen Nederlanders en Vlamingen waren gecharmeerd van zijn humor, milde ironie, ontregelende op treden en bedachtzame wijsheid. Legendarisch werd zijn moeizame verblijf op het onbewoonde eiland Rottumerplaat. Bomans was veelzijdig getalenteerd en werd enorm bewonderd. Nog steeds wordt zijn naam vol...

In de tweede helft van de negentiende eeuw raakten economische, sociale en politieke ontwikkelingen in een stroomversnelling. Industrialisatie en modernisering leidden tot heftige debatten en vroegen om nieuwe keuzes. De belangrijkste stromingen - de liberalen, de socialisten, de katholieken en de gereformeerden - organiseerden zich in kiesverenigingen en tegen het eind van de eeuw in politieke partijen. Baltus Pekelharing (1841-1922), hoogleraar aan de Polytechnische School in Delft, mengde zich intensief en langdurig in de...

Dag Rakkers! Het boek over Edwin Rutten van Geke Mateboer, gaat evenzeer over Ome Willem, het alter ego van Rutten, als over hemzelf. In de vele anekdotes en herinneringen die het verhaal larderen, komt Rutten uitgebreid aan het woord en klinkt hij net zo onvermoeibaar en enthousiast als de grote kindervriend die hij al vijftig jaar speelt. Met wie hij zó is vergroeid, dat hij hem zijn ‘31 jaar jongere eeneiige tweelingbroer’ noemt. Voor...

Gedurende een halve eeuw heeft Hugo Brandt Corstius als geen ander het publieke debat in Nederland gedomineerd. Onder de namen Piet Grijs, Battus, Stoker, Maaike Helder en tientallen andere pseudoniemen haalde hij in alle media die ertoe deden de autoriteiten het bloed onder de nagels vandaan – met ijzersterke logica en met humor. Wegens zijn ‘kwetsende’ columns weigerde het kabinet hem de P.C. Hooft-prijs, die hij later alsnog kreeg. Ze belicht zijn door de...

De Griekse historicus Plutarchus koos ervoor om in zijn Parallelle Levens een vergelijking te maken tussen Alexander de Grote en Julius Caesar. Een logische keuze, als je hun indrukwekkende veroveringen met elkaar vergelijkt. Hij had ook kunnen kiezen voor een vergelijking met keizer Augustus. Beiden werden op uiterst jonge leeftijd zwaar op de proef gesteld na de moord op hun vader, en beiden hebben hun mannetje gestaan en de wereld definitief veranderd. Alexander de Grote...

In het Scheveningen van de vroege jaren dertig lijkt niemand op de kleine Eva. Mensen voelen aan haar haar of vragen of haar kleur soms afgeeft. Haar adoptieouders benadrukken dat ze een van hen is als ze gepest wordt, maar niet iedereen denkt daar zo over. En zelfs nu nog, nu ze oud is en de tijden zijn veranderd, is kleur nog steeds een beladen onderwerp. Harriët Duurvoort tekende het levensverhaal van haar moeder (1928)...