Edmund Wilson en Vladimir Nabokov. Het einde van een prachtige vriendschap

Edmund Wilson was een van de meest vooraanstaande literaire critici van de Verenigde Staten toen Vladimir Nabokov er in 1940 berooid aankwam. Wilson ontfermde zich over het literaire wonderkind uit Berlijn. Nabokov had met Een lach in het donker en De gave een naam opgebouwd in de Russische emigrantengemeenschap, maar in de VS was hij een nobody. Wilson hielp Nabokov aan een baantje als recensent bij The New Republic, en aan een Guggenheim fellowship.  Een vriendschap was geboren. ā€œYou are one of the very few people whom I keenly miss when I do not see them,ā€ schreef Nabokov aan ā€œdear Bunnyā€. Mary McCarthy, de toenmalige vrouw van Wilson (ze scheidden in 1946) verklapte aan Nabokovs biograaf Brian Boyd: ā€œEdmund was always in a state of joy when Vladimir appeared.ā€

Vladimir Nabokov
Vladimir Nabokov

Maar een vriendschap voor het leven was het niet. Nabokov verweet Wilson zijn geflirt met het marxisme. ā€œThe paradox which explodes Marxism and other dreams of the ideal state is that the first author is potentially the first tyrant of that state,ā€ schreef hij in een van zijn brieven aan Wilson. Hij vond het onbegrijpelijk dat een criticus van formaat Dokter Zhivago van Boris Pasternak wist te appreciĆ«ren. Een criticus, nota bene, die zijn Lolita ā€œquite unrealā€ vond. Vandaar dat Wilson het boek nooit heeft uitgelezen, bekent hij aan ā€œdear Volodyaā€.

De bom barstte in 1965, toen Nabokov een vertaling uitbracht van Eugene Onegin van Alexander Poesjkin. Met zijn annotaties was de klassieker uitgegroeid tot een vierdelig werk van meer dan duizend paginaā€™s. Wilson kraakte de vertaling af in The New York Review of Books. Nabokov liet de hoofdredacteur weten Wilson van repliek te dienen. ā€œPlease reserve space in next issue for my thunder.ā€ Er ontspon zich een polemiek die zeven jaar zou duren. Behalve The New York Review of Books ruimden ook The New Statesman, Encounter en The New York Times kolommen in voor de Koude Oorlog van de kemphanen. De strijdbijl werd pas begraven met de dood van Wilson op 12 juni 1972. Vera, Vladimirs steun en toeverlaat, was de wijste van het stel. Ze schreef aan de weduwe, Elena Thornton: ā€œI would like to tell you how fond Vladimir has always been of Edmund, despite the unfortunate turn in their relations. We always think of Edmund in terms of past friendship and affection; not of the so unnecessary hostilities of recent years.ā€

The Feud. Vladimir Nabokov, Edmund Wilson, and the End of a Beautiful Friendship
Alex Beam
Pantheon Books
ISBN 9781101870228
Verschenen in december 2016

Bestelinformatie

Koop bij Athenaeum Boekhandel

Bestel hier als hardcover bij Athenaeum Boekhandel (ā‚¬ 24,00)

Koop bij bol.com

Bestel hier als hardcover bij bol.com (ā‚¬ 25,99)
Bestel hier als ebook bij bol.com (ā‚¬ 22,25)

Fijn als je dit artikel met anderen deelt:

Lees ook...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in